Thursday, February 09, 2006

Μια ημέρα (εντός έδρας) του Ιβάν Ντενίσοβιτς

Εφτά.Εγερτήριο.Προσευχή προαιρετική.Ξύρισμα.Κόψιμο(Πάντα.Για γούρι ;).Άφτερ σέιβ άοσμο.Ματιά στον καθρέφτη.Θλίψη-απογοήτευση-πίκρα-θυμός.Ντύσιμο.Μηχανικά.Τελευταίος έλεγχος στον χαρτοφύλακα.Ολα μέσα.Εγώ έξω.Κλειδί στη μίζα.Ραδιόφωνο.Βρίσιμο.Σιντί-ο,τι βρεθεί πρόχειρο.Ξεπαρκάρισμα.Διαδρομή.Μηχανικά.Αφηρημένα.Μυαλό βραστό αυγό .Τετράλεπτου (που λέει κι ο Κώστας).Φτάνω.Χαιρετάω φύλακα.Παρκάρω.Ανεβαίνω σκαλιά.Βγάζω κλειδί.Ανοίγω πόρτα.Ανοίγω θέρμανση.Ανοίγω πισί.Ανοίγω οθόνη.Καφές.Ανοίγω μάτια.Πάμε.

( εδώ εκτυλίσσονται καθημερινά μικρές και μεγάλες άσεμνες ιστορίες που η φαντασία αδυνατεί να εγκλωβίσει σε λέξεις )

Πέντε.Πεντέμιση.Μπορεί και τεσσεράμιση.Κλείνω πισί.Γεμίζω χαρτοφύλακα.Κλείνω θέρμανση.Χαρτιά στο συρτάρι.Κλειδώνω.Κατεβαίνω σκαλιά.Κλειδί στη μίζα.Θέλει πλύσιμο.Χαιρετάω φύλακα.Επιστρέφω.Μηχανικά.Αφηρημένα.Μυαλό σα τσόφλι.Παρκάρω.Ασανσέρ.Μπαίνω σπίτι.Αργησες.Παιδί Νο 1 Φροντιστήριο.Ξαναβγαίνω.Φιλί.Στις εξήμιση.Επιστροφή.Τι έγινε;Τα ίδια.Μικροκύματα.Παλιά σαλάτα.Ξαναζεσταμένο ψωμί.Νερό.Σιωπή.Ωρα τρέχει.Εξήμιση.Αυτοκίνητο.Παραλαβή.Αργησες.Φιλί.Επιστροφή.Σπίτι.Παιδί Νο 2 Φροντιστήριο.Εφτάμιση.Φιλί δεν.Μάρκετ.Λίστα.Πάλι κάτι ξέχασα.Να πάω στο άλλο.
Ρολόι.Προλαβαίνω.Ουρά.Βούτυρο λάιτ.Νουτέλα.Πάρκινγκ.Κλεισμένος.Κόρνα.Ερχεται.Μαλάκας.Φεύγω.Σακκούλες.Κλειδί.Σπίτι.
Ψυγείο.Ράφια.Σιωπή.Διαβάζουμε.Στα νύχια.Βγαίνω.Κίνηση.ΑΤΜ.Πληρωμή.Βιάζομαι.Εννιά.Παιδί Νο 2 περιμένει.Παραλαβή.
Φιλι δεν.Καλά ; Τα ξέρεις.Μετά ;Διαγώνισμα.Αύριο.Παρκάρω.Σπίτι.Σιωπή.Διαβάζουμε.Παπούτσια βγαίνουν.Τώρα.Νερό στο πρόσωπο.Τόστ; Πίτσα.Ξεκινάμε ; Ηρόδοτο ; Kαι Κείμενα ;
Tόσο μαλάκες ; Oχι φωναχτά.Πήγε δέκα.Μια ώρα ακόμη.Κουράστηκες.Ξέρω.Υπομονή.Μιλάς ;Kι εσύ;Eντεκα.Τηλεόραση.Κενό.Κλεισ’την.Πάμε ;Πήγαινε.Μόνος.Εγώ θα καθήσω.Να κλαίω.Μόνη.Φεύγω.Μόνος.Το αυγό έσπασε.Καληνύχτα.Αύριο πάλι.Θα το ξανακολλήσω.Το φαμπερζέ.Πριν το ξύρισμα.Να θυμηθώ.Να πλύνω αυτοκίνητο.

7 Comments:

Blogger πολυβιος said...

έγραψες

11:37 AM  
Blogger Dimitra said...

...

11:49 AM  
Blogger landlord45 said...

Πνίγομαι.
Προσεχώς 'εκτός έδρας'.

1:27 PM  
Blogger Dimitra said...

και εδώ τα ίδια, ΠΟΛΥ εκτός έδρας έχει παίξει και θα παίζει και δεν ξέρω τί θα γίνει.
προσεχώς από το Στρασβούργο με αγάπη (τσάντα-κλειδιά-αμύγδαλα-κραγιόν) De(e)

2:15 PM  
Blogger landlord45 said...

Θα περιμέ-ν-ω-ω-ω-ω-ω-ω-ω-ω-ω-ω :-)

6:03 PM  
Blogger kopoloso said...

Ωχ! Τη μία σου μέρα landlord, σαν τρένο τη βλέπω να ‘ρχεται καταπάνω μου σε καμιά δεκαριά χρόνια (ή πιο γρήγορα;) κι εγώ περπατώ σαν το χάχα ανάμεσα στις ράγες -δρομολογημένη διαδρομή- και χαζεύω το τοπίο.
"Τι ωραία η φύσις στο σημείο τούτο!" και
"Αχ, και να ξεύρατε μόνον πόσο λαχταρώ το έαρ".
Δε με νοιάζει τόσο για τη μηχανή... πόσο μεγάλη είναι... με τι ταχύτητα ταξιδεύει...
Αυτό που με κάνει ν’ ανησυχώ περισσότερο είναι πόσες τελείες θα σέρνει πίσω της...

11:23 AM  
Blogger landlord45 said...

Να μην ανησυχείς.
Ακόμη κι όταν σε πατάει το τραίνο,ένα φιλί ή μια αγκαλιά σε ξαναφέρνουν πίσω από τη χώρα των ζόμπις..
Κι όσο για το τοπίο , νεκρή φύση ( αλλά δε λέω , έχει κι αυτή τις χάρες της )

Είδες τι καλά που μου το χρυσώνω το χάπι ;

11:50 AM  

Post a Comment

<< Home