Η Προσευχή του Μινώταυρου

Καλέ και σπλαχνικέ Θεέ των Στοών
Προφύλαξέ με από το φρέσκο (αγνώστου δότη) αίμα
Κράτα με μακριά από τους προπομπούς,σέρνουν κι άλλους
Φυλάκισε στα σκοτάδια τους γνώριμους ξένους
Δώσε νόημα στον φόβο τους
Βάλε χρώμα στους εφιάλτες τους-μη χαλαστείς στη δόση-
Κουρέλιασε τα λιγοστά τους πέπλα
Ντρόπιασε τους προγόνους τους

Σκληρέ και Δίκαιε Θυρωρέ των Υπογείων
Σκούπισε -τώρα- τα σημάδια από αυτούς που φύγαν
Μάζεψε τα ενθύμια όσων πάγωσαν ( κανείς δεν θα τα γυρέψει )
Ανοιξε τις πόρτες για να περάσει το σκοτάδι
Διώξε μακριά τις άναρθρες κραυγές-σβήσε την ηχώ-
Φτιάξε απ΄την αρχή τα λαγούμια
Και γέμισέ τα μέχρι πάνω με γέλια που έσβησαν απότομα

Αρχαίε και Αιμοδιψή Φύλακα της Πείνας
Ηρθε η ώρα για τους επιγόνους θαρρώ
Στέγνωσες ! Mαζί κι εγώ
Το Τσίρκο έφτασε στην Πόλη.
Κλείνει ο Λαβύρινθος.
Ιδιοκατοίκηση.




Αφιερωμένο και χρεωστούμενο από γδαρμένα γόνατα σε άλλη γειτονιά.
Λογαριασμοί -ακόμη-ανοιχτοί.
Με τις πρώτες βροχές θα γίνει κόλαση στην αλάνα..
Ιώδιο,οινόπνευμα,ράμματα και σκισμένες φανέλες.