Αυτοί ( και λίγο εγώ )
Προέκυψαν παρανοήσεις μετά τη βάφτιση –όπως συμβαίνει ακόμη και στις καλύτερες των οικογενειών-.
Δεν είναι νοσηρό το " emptyland " , ούτε γκρίζο και αφιλόξενο.
Απλώς δεν φιλοξενεί περαστικούς , το κενό που αφήνουν αυτοί -συχνάζοντας αλλού-δίνει νόημα (και τίτλο ) στην πλατεία.
Δεν μιλάμε γι αυτό σε αυτούς.
Μόλις βαρεθώ να παίζω μόνος , με παίρνω απ’ το χέρι και πάμε σε κήπο με περισσότερα και ζωηρότερα παιδάκια. Κήπους να θες …….
Μέχρι να ξεστομίσω το «βαριέμαι» , οι μέρες κυλάνε μια χαρά. Το ίδιο και οι λέξεις στο πλακόστρωτο….
Photo : Nico Bastone
2 Comments:
Μόνος σου παίζεις;
Είσαι σίγουρος;
Οι καλοί φίλοι δεν καίγονται στο μέτρημα.
Πάμε πλατεία ;
Post a Comment
<< Home